03. Bandung. 26 – 28 december

Vandaag vroeg op om vóór de grote verkeersdrukte naar Bandung te kunnen. Om 6 uur precies staat Deny voor de deur bij ons Airbnb adres in Bogor. Na een hartelijk afscheid van Davina en haar man gaan we weer op weg. Onderweg smikkelen we van ons meegekregen ontbijt van  sandwiches met ei en bacon.
Het eerste stuk gaat via de tolweg, noordelijk om de bergen heen. De weg over de Puncak pas door de bergen is te druk deze feestdagen.
We zijn op weg naar een actieve vulkaan, ten noorden van Bandung. Het laatste stuk tussen de staats theeplantages. Jammer, vandaag is de fabriek niet in werking.
Eerst komen we bij de Ciater Hotsprings, die verwarmd worden door de vulkaan. Er  zijn verschillende mogelijkheden om van het warme zwavelhoudende water te genieten. Wij kiezen ervoor om samen met de lokale bevolking te baden.. De baden zijn alle ondiep, maar met leuke zitjes en watervalletjes. Adrie heeft zijn zwembroek mee, maar ik heb bij vergissing mijn korte broek vergeten. Adrie kan dus lekker poedelen en ik kan pootje baden. Erg geslaagd is dit bezoekje, hier kan je  je echt langer vermaken dan het uurtje dat wij ter beschikking hebben.
Wij moeten weer door naar de vulkaankraters van NP Tangkuban Parahu. 
Dit is een actieve vulkaan waarvan de laatste grote eruptie  in 1969 was. Deze grooste krater  ligt er nu rustig bij, als je de drukte van de vele toeristen niet telt. 
Meteen buiten het gebied van ge grote krater zie je bijna niemand meer. We wandelen naar een plaats met ‘heilig’ water. Eigenlijk zijn we op zoek naar een andere kater, daar blijk je alleen met gids maar toe te kunnen. Drie jaar geleden was deze kleinere krater  er nog  wat actief, hier komen nu overal nog zwaveldampen uit de krater. Daar zijn ook enkele kleine poeltjes met warm tot kokend water. Zelfs eieren koken gaat hier in de natuur. De warme poeltjes zijn een weldaad voor de van het wandelen vermoeide voeten. Een prachtig  natuurgebied is dit, vooral voorbij de wel erg grote drukte van de grootste krater. We zien zelfs op verschillende plaatsen een paar Javaanse langur  apen.
Om 5 uur sluit het park en gaan we op weg naar ons hotel in Bandung, 35 km verderop. Het is bijna niet voor te stellen dat we hier 3 uur over doen.  Door de grote verkeersdrukte op de kleine wegen, waar soms tegenliggers maar moeizaam kunnen passeren is geen doorkomen aan, ook niet via sluiproutes.
Na een snelle douche gauw op pad om nog even bij de grote Paskal  foodmarket wat te eten.
Voor we het weten is het al half twaalf  geweest.
Deze dag  blijven we in omgeving Bandung. Om 9 uur vertrekken we voor een trekking uit omgeving Lembang vlak bij de mooie 10 m hoge Dago Waterfall. Van hieruit wandelen we langs de rivier zuidwaards berg af  naar Bandung. Een trekking van totaal ongeveer 6 km en 600m hoogteverschil. We wandelen tussen de hoge woudreuzen en de gevarieerde lage begroeiing met ertussen een aantal planten met héél grote bladeren. Ook een aantal wel erg schuwe aapjes gespot. Verder aan het einde van onze route nog een aantal ‘caves’ , die onder leiding van de Nederlandse KNIL in 1942 uit de bergwand zijn gehouwen. Er is een compleet gangenstelsel daar aangelegd. Een klein deel is veilig voor toeristen te bezoeken.
Rond het middaguur zijn we beneden, waar Deny met de auto op ons wacht.
Na een heerlijke Sopa Ayam in de studentenwijk van Bandung, storten we ons in het bijna stilstaande verkeer van de stad. Gelukkig kent Deny de stad op zijn duimpje, waardoor we via allerlei sluiproutes mooi op tijd bij de volgende attractie zijn.
Om half 4 start hier de angklung voorstelling. Vooraf hebben we mooi de tijd om het vervaardigen van dit muziekinstrument te bekijken. De angklang wordt gemaakt van bamboo. Het is een instrument dat bij voorkeur met velen samen bespeeld moet worden. Elke angklang heeft zijn eigen toon, en bestaat uit vier bamboo buisjes die met een rekje bijeen gehouden worden. Door op een bepaalde manier hier me te schudden ontstaat de toon. Er zijn acht  tonen: do, re, mi, fa, so, la, ti, do(hoog). Door ieder een andere toon te geven kan tezamen een lied worden gespeeld. Hier bij Saung Angklunh Udlo is de opleidingsschool, werkplaats en voorstellingsruimte. Een groot deel van de kinderen uit de omgeving doen eraan mee. Heel verrassend, en aan het einde bespeeld  het gehele publiek samen enkele liederen op de angklung. Een geweldig mooie ervaring ,die echt saamhorigheid geeft.
Vooraf werd nog een kleine voorstelling gegeven met de wajang golek poppen waar West Java om is. 
Het is al bijna donker als we terug zijn in het hotel. Voor we gaan eten in de Paskal foodmarket moeten de treintickets nog worden geprint bij het Station.